กลับ
คำว่า
เภทุบาย
ความหมาย
ดู เภท.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เภรวะ
- [-ระ-] น. ความขลาด, ความกลัว. {ป.}.
เภริ, เภรี
- น. กลอง เช่น อินทเภรี ชัยเภรี, บางทีใช้เป็น ไภรี หรือ ไภริน ก็มี. {ป.}.
เภสัช, เภสัช-
- [เพสัด, เพสัดชะ-] น. ยาแก้โรค. {ป. เภสชฺช: ส. ไภษชฺย}. เภสัชกร [เพสัดชะกอน] น. แพทย์ปรุงยา, ผู้ที่ได้รับใบอนุญาตให้เป็นผู้ประกอบโรคศิลปะสาขาเภสัชกรรม. เภสัชกรรม [เพสัดชะกำ] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยการเตรียมเครื่องยา ตัวยาจากธรรมชาติหรือการสังเคราะห์ให้เป็นยาสำเร็จรูป. เภสัชเคมี[เพสัด -] น. วิทยาศาสตรแขนงทีว่าด้วยการเตรียมการสังเคราะห์ การวิเคราะห์ และการทำสารเคมีที่ใช้เป็นยาให้ได้มาตรฐาน. เภสัชพฤกษศาสตร์ [เพสัดชะพฺรึกสะสาด] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยพืชที่ใช้เป็นยา. เภสัชเพลา [เพสัดเพ-] น. หมากพลูบุหรี่ที่ถวายพระ. เภสัชวิทยา [เพสัดชะวิดทะยา, เพสัดวิดทะยา] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยฤทธิ์ของยาหรือของสารที่มีต่อสิ่งมีชีวิต. เภสัชเวท [เพสัดชะเวด] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยยาที่ได้จากพืช สัตว์ และแร่ธาตุโดยตรง หรือสารที่เกิดจากสิ่งเหล่านั้น, วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยสมุนไพร. เภสัชศาสตร์ [เพสัดชะสาด] น. วิทยาศาสตร์แขนงหนึ่งว่าด้วยกระบวนการต่าง ๆ เกี่ยวกับเรื่องยาบำบัด บรรเทา หรือป้องกันโรค. เภสัชอุตสาหกรรม [เพสัดอุดสาหะกำ] น. วิทยาศาสตร์แขนงที่ว่าด้วยการเตรียมยาระดับอุตสาหกรรม.
เม
- น. แม่. {ข.}.
เม็ก
- น. ชื่อไม้ต้นชนิด Syzygium gratum {Wight} S.N. Mitra ในวงศ์ Myrtaceae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม แผ่นใบหนา ใบอ่อนสีชมพูอมแดง กินเป็นผักได้ ดอกสีขาวออกเป็นช่อ, เสม็ดชุน ก็เรียก.