ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–พายัพ} น. ตลาด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กาน - ก. ตัดเพื่อให้แตกใหม่ เช่น กานต้นมะขาม, ตัดเพื่อให้ลำต้นเปลา เช่น กานต้นสน: ควั่นเปลือกและกระพี้ต้นไม้เพื่อให้ยืนต้นตาย เช่น กานต้นสัก, ควั่นเปลือกและกระพี้ต้นไม้เพื่อให้มีลูก เช่น กานต้นมะพร้าว.

• ก่าน - ว. ด่าง, ผ่าน, มีลายพาด, เช่น พนคณนกหคก่านแกม ปีกหางนวยแนม นนวยนเนียร้องริน {ม. คำหลวง มหาพน}: เก่ง, กล้า, กั่น, เช่น ปางเมื่อเจ้าเข้าดงด่าน ตววก่านกาจชาติชัฏขน สัตวตนสื่อชื่อมนนหมี ได้ทีทำนำความเข็ญ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}.

• ก๊าน - {ถิ่น–พายัพ} ก. แพ้, สู้ไม่ได้, เช่น ก๊านพ่ายหนี.

• ก้าน ๑ - น. ส่วนที่ต่อดอก หรือใบ หรือผล กับกิ่งไม้, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ก้านตุ้มหู ก้านไม้ขีด: กระดูกกลางแห่งใบไม้บางอย่าง เช่น มะพร้าวจาก. ก้านขด น. ชื่อลายชนิดหนึ่งที่เขียนเป็นลายขดไปขดมา. ก้านแข็ง น. เรียกกำไลชนิดหนึ่งว่า กำไลก้านแข็ง. ก้านคอ น. ลำคอด้านหลัง. ก้านตอง น. ไม้ขนาบข้างเรือรูปกลม ๆ คล้ายทางกล้วย. ก้านต่อดอกน. ชื่อวิธีร้อยดอกไม้เป็นตาข่าย: ชื่อลายชนิดหนึ่ง: ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง เช่น แสนถวิลเทวษว้าอาวรณ์สมร ทุกข์ระทมกรมทรวงดั่งศรรอน จะนั่งนอนมีแต่พรํ่ากำสรวลครวญ. ก้านบัว น.กำไลเท้า. ก้านแย่ง น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง ซึ่งมีรูปโครงเป็นตาข่ายแย่งดอกแย่งก้านกัน.

• ก้าน ๒ - น. ก่าน, กล้า, เช่น รู้ไป่ทันแก่ก้าน กล่าวถ้อยกลางสนาม {โลกนิติ}.