กลับ
คำว่า
เพ่นพ่าน
ความหมาย
ก. ไปมาอย่างเปะปะ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เพนียด
- [พะเนียด] น. กรงต่อนกเขา: วงล้อมทำเป็นคอกสำหรับคล้องช้าง. {ข.}.
เพ้ย
- ว. คำขับไล่ที่เปล่งเสียงแรง ๆ ให้สัตว์เช่นไก่หนีไป: คำรับในเวลาพากย์โขน คนรับร้องเพ้ย. ก. ตะเพิด เช่น ถูกเพ้ย.
เพรง
- [เพฺรง] ว. ก่อน, เก่า, เช่น แต่เพรงกาล.
เพรซีโอดิเมียม
- [เพฺร-] น. ธาตุลำดับที่ ๕๙ สัญลักษณ์ Pr เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเหลืองอ่อน ๆ หลอมละลายที่ ๙๓๕ °ซ. {อ. praseodymium}.
เพรา ๑
- [เพฺรา] น. เวลาเย็น เช่น เกลออย่ากินเข้าเพราเลย เกลออดเข้าเพราให้เถิงรุ่ง {ไตรภูมิ}: มื้อ. เพรางาย น. เวลาเช้า: มื้อเช้า.