ความหมาย

• 
  

  {กลอน} ก. กั้ง, กั้น, ขวาง, เช่น สองท้าวยินสองสายใจ จักก้างกลใด บดีบันโดยดังถวิล {สรรพสิทธิ์}. ก้างขวางคอ น. ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กางเกง - น. เครื่องนุ่งมี ๒ ขา. กางเกงชาวเขา น. กางเกงแบบชาวเขานุ่ง เป็นกางเกงที่มีเป้ายานลงมาทำให้ทรงกางเกงดูคล้ายรูปสี่เหลี่ยมคางหมู เช่น ฉันชอบกางเกงชาวเขาเพราะนุ่งสบายดี.กางเกงเล น. กางเกงแบบชาวประมง เป็นกางเกงที่ตัดแบบกางเกงขาก๊วยหรือกางเกงแพร ใช้ผ้าฝ้ายสีต่าง ๆ เช่น นักศึกษาสมัยนี้ชอบนุ่งกางเกงเลเวลาทำกิจกรรมกัน.

• กางเกียง - {กลอน} ก. ไม่ลงรูป, ไม่ลงรอย, ไม่ลงที่, สวมกันไม่เข้า, ใช้ว่า กางเกี่ยง ก็มี เช่น เมื่อนั้น พระคาวีเห็นนางยังกางเกี่ยง ยิ้มพลางทางลงไปจากเตียง แล้วกล่าวเกลี้ยงแกล้งปลอบให้ชอบใจ {คาวี), กังเกียง หรือ กำเกียง ก็ว่า.

• กางเกี่ยง - ดู กางเกียง.

• กางเขน - น. ชื่อนกขนาดเล็กหลายชนิด ในวงศ์ Turdidae ปากยาวปานกลางปลายแหลม หางยาวกว่าลำตัวมาก เช่น กางเขนบ้าน [Copsychus saularis {Linn.}] ส่วนบนลำตัวสีดำ ส่วนล่างตั้งแต่อกลงไปสีขาวหม่นปีกมีลายพาดสีขาว มักอยู่เป็นคู่หรือกลุ่มเล็ก ๆ กินแมลง, ภาคกลางเรียก กางเขน, พายัพเรียก จีแจ๊บ, อีสาน เรียก จี่จู้, ปักษ์ใต้เรียก บินหลา, กางเขนดง [C. malabaricus {Scopoli}] ปาก หัว หลัง อก และปีกของตัวผู้สีดำเหลือบ หลังส่วนล่างติดโคนหางสีขาวอกส่วนล่างไปจนถึงหางสีน้ำตาลแดง หางยาว ด้านบนสีดำ ใต้หางและขอบหางสีขาว ขาสีน้ำตาลอมชมพู ตัวเมียสีจางไม่สดใสเท่าตัวผู้และหางสั้นกว่า.

• กางของ - {ถิ่น–อีสาน} น. ต้นปีบ. {ดู ปีบ ๑}.