ก. มีนํ้าชุ่มปนผสมอยู่หรือติดอยู่ เช่น เปียกเหงื่อ เปียกฝน เปียกน้ำ. ว. ที่ชุ่มน้ำ เช่น ผมเปียก ผ้าเปียกเหงื่อเปียก, อ่อนเกือบเละอย่างข้าวเปียก. เปียกแฉะ ก. มีน้ำชุ่มอยู่มาก เช่น ถนนเปียกแฉะ. เปียกชื้น ก. เปียกพอหมาด ๆ เช่น ผ้าเปียกชื้น. เปียกโชก ก. เปียกชุ่มทั่วตัว เช่น น้ำเปียกโชก เหงื่อเปียกโชก. เปียกปอน ก. เปียกมาก เช่น ถูกสาดน้ำจนเปียกปอน.