ความหมาย

• 
  

  [เปฺรื้อย] ว. คล่อง เช่น พูดเปรื้อย ว่า พูดคล่อง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เปล - [เปฺล] น. เครื่องสำหรับนอน ใช้ไกวหรือโยก, เครื่องสำหรับนอนเล่นแกว่งไกวไปมาได้, เครื่องสำหรับหามคนเจ็บ: เรียกภาชนะบางอย่างที่มีรูปลักษณะอย่างเปล เช่น ชามเปล. เปลญวน น. เปลที่ถักด้วยป่านเป็นตาโปร่ง.

• เปล่ง - [เปฺล่ง] ก. ฉายออก, แผ่ออก, เช่น เปล่งรัศมี, ออกเสียง เช่น เปล่งเสียง. ว. แจ่มใส, สุกใส. เปล่งปลั่ง [-ปฺลั่ง] ว. สดใส, แจ่มใส.

• เปลว - [เปฺลว] น. เรียกไฟที่ลุกแลบออกมาหรือพวยพุ่งขึ้นว่า เปลวไฟ, เรียกควันที่พลุ่ง ๆ ขึ้นไป ว่า เปลวควัน, เรียกช่องอยู่เหนือถํ้าที่แลบทะลุขึ้นไปเบื้องบน ว่า ช่องเปลวหรือ เปลวปล่อง, เรียกสิ่งที่เป็นแผ่นบางอันมีลักษณะคล้ายเปลวไฟ เช่น ทองคำเปลว, เรียกมันของสัตว์ที่ไม่ได้ติดอยู่กับหนัง ว่า มันเปลว, คู่กับ มันแข็ง: ชื่อลายจำพวกหนึ่งมีปลายสะบัดอ่อนไหวคล้ายเปลวไฟ เช่น กระหนกเปลว.

• เปลา - [เปฺลา] ว. สูงชะลูดไม่มีกิ่งที่ลำต้น {ใช้แก่ต้นไม้}.

• เปล่า - [เปฺล่า] ว. ไม่มีอะไรนอกจากตัวของมันเองที่อ้างถึง เช่น ขวดเปล่า มือเปล่า, ว่าง ๆ: เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่มี ไม่เป็นอย่างนั้น: ไม่มีข้อผูกพัน เช่น ให้เปล่า ได้เปล่า. ก. อ้างว้าง, ว้าเหว่, เช่น เปล่าอก เปล่าใจ เปล่าเปลี่ยว. เปล่าดาย ว. เปล่าทีเดียว. เปล่า ๆ ปลี้ ๆ [-ปฺลี้] ว. ไม่มีหลักฐาน เช่น มาโทษกันเปล่า ๆ ปลี้ ๆ.เปล่าเปลี่ยว [-เปฺลี่ยว] ว. อ้างว้าง, ว้าเหว่.