กลับ
คำว่า
เปราะ ๒
ความหมาย
[เปฺราะ] ว. หักง่าย, แตกง่าย, เช่น ไส้ดินสอเปราะ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เปราะแประ
- [-แปฺระ] ว. อาการที่ฝนตกมีเม็ดห่าง ๆ แต่เล็กน้อย, เปาะแปะ ก็ว่า.
เปราะหอม
- ดู เปราะ ๑ {๑}.
เปรี้ยง
- [เปฺรี้ยง] ว. เสียงดังลั่นอย่างเสียงฟ้าผ่า: จัด, กล้า, {ใช้แก่แดด} ในคำว่า แดดเปรี้ยง. เปรี้ยงปร้าง [-ปฺร้าง] ว. โผงผาง.
เปรียง ๑
- [เปฺรียง] น. นมส้มผสมนํ้าแล้วเจียวให้แตกมันจัดเป็นโครสอย่างหนึ่งในจำนวน ๕ อย่าง.
เปรียง ๒
- [เปฺรียง] น. นํ้ามัน โดยเฉพาะใช้สำหรับนํ้ามันไขข้อของวัว. {ข. เปฺรง}.