[เปฺรม] ก. สบาย, รื่นเริง, อิ่มใจ. น. ความรัก, ความชอบใจ. {ส.}. เปรมปรา [-ปฺรา] {กลอน} ตัดมาจาก เปรมปราโมทย์. เปรมปรีดิ์ [-ปฺรี] ว. อิ่มอกอิ่มใจ, ปลาบปลื้มใจ.