น. สิ่งที่เหลือเมื่อคั้นหรือคัดเอาส่วนดีออกแล้ว เช่น กากมะพร้าว: หยากเยื่อ: เดนเลือก {ใช้เป็นคำด่า} เช่น กากมนุษย์ คนกาก. กากขยาก น. กากที่หยาบ, หยากเยื่อ. กากข้าว น. ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารหรือข้าวสุก. กากน้ำตาล น. ของเหลวสีดำเหนียวข้นไม่สามารถตกผลึกน้ำตาลได้อีก ได้จากกระบวนการผลิตน้ำตาลจากอ้อย. กากเพชร น. ส่วนของเพชรที่คัดออก: ผงแวววาวคล้ายกระจกสำหรับโรยแต่งเครื่องประดับเป็นต้น: เครื่องใช้ตัดกระจก: เครื่องใช้เจียระไนรัตนชาติ: เครื่องบดวาล์ว, เรียกเครื่องลับมีดเป็นต้นชนิดหนึ่ง ว่า หินกากเพชร. กากรุน, กากกะรุน น. ผงของกะรุนที่เอามาผสมครั่งขัดของแข็งเช่นป้าน. กากหมู น. มันหมูที่เจียวเอานํ้ามันออกแล้ว.