ความหมาย

• 
  

  ว. กว้างใหญ่และลึก เช่น แผลเบอะ, มาก เช่น ปากหนาเบอะ เหลือเบอะ. เบอะบะ ๑ ว. อ้วนใหญ่เทอะทะไม่ได้ส่วน เช่น รูปร่างเบอะบะ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เบอะ ๒ - ว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าเบอะ. เบอะบะ ๒ ว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าตาเบอะบะ.

• เบ๊อะ, เบ๊อะบ๊ะ - {ปาก} ว. เปิ่น.

• เบะ ๑ - ก. กำลังจะร้องไห้ เช่น เด็กน้อยพอหันมาไม่พบแม่ก็เบะ, เหยียดปากแสดงความไม่ชอบใจหรือระอาใจเป็นต้น เช่น เห็นอาหารไม่ถูกใจ เขาก็เบะปาก.

• เบะ ๒ - ว. มาก, มักใช้ประกอบคำ เหลือ เป็น เหลือเบะ คือ เหลือมาก เช่นในกรณีที่เตรียมของไว้มาก แต่คนมาน้อย.

• เบา - ก. มีน้ำหนักน้อย, ตรงข้ามกับ หนัก: ค่อย, ค่อย ๆ, เช่น เสียงเบา เดินเบา ๆ, ทุเลา เช่น ไข้เบาลง, ชะลอกำลังเร็วให้ช้าลง เช่น เบารถ เบาฝีจักร: ที่ให้ผลเร็ว เช่น ข้าวเบา. {ปาก} น. เยี่ยว. ก. ถ่ายปัสสาวะ, เยี่ยว. เบาความ ก. ไม่พินิจพิเคราะห์ข้อความให้ถี่ถ้วน, คิดตื้น ๆ, เชื่อง่ายโดยมิได้ไตร่ตรองให้รอบคอบเสียก่อน. เบาใจ ก. ไม่หนักใจ, โล่งใจ. เบาตัว, เบาเนื้อเบาตัว ก. กระปรี้กระเปร่า, โล่งใจหายอึดอัด. เบาเต็ง ก.ไม่เต็มเต็ง, ไม่เต็มบาท. เบาบาง ก. น้อยลง เช่น ผลไม้เบาบางลง, ทุเลาลง, บางเบา ก็ว่า. เบาปัญญา ก. หย่อนความคิด, หย่อนสติปัญญา, รู้ไม่เท่าทัน. เบามือ, เบาไม้เบามือ ก. ทำเบา ๆ หรือค่อย ๆ ด้วยความระมัดระวัง, ทำไม่ให้หนักมือหรือรุนแรง เช่น เบามือหน่อยอย่าตีแรงนัก: ช่วยให้ไม่ต้องทำงานมาก เช่น มีผู้ช่วยทำงานก็เบามือหน่อย: มีน้ำหนักน้อย เช่น กระเป๋าใบนี้เบามือดี. เบาไม้ ก. ไม่ค่อยถูกเฆี่ยนถูกตี {ใช้แก่เด็ก} เช่น เด็กคนนี้เบาไม้ไปหน่อย จึงไม่ค่อยเชื่อฟัง. เบาราคา ว. มีราคาไม่สูงนัก มักใช้ว่า ย่อมเยาเบาราคา. เบาแรง ก. ออกแรงหรือมีภาระงานน้อยลง เช่น ตอนนี้ฉันเบาแรงไปบ้าง เพราะมีคนมาช่วย. เบาสมอง ก. ทำให้สมองปลอดโปร่ง, ไม่ซับซ้อน, ไม่ทำให้ต้องคิดมาก. เบาหวาน น. ชื่อโรคชนิดหนึ่งมีระดับนํ้าตาลในเลือดสูงกว่าปรกติ. เบาเหวง, เบาโหวง [-เหฺวง, -โหฺวง] ก. เบาจนเกือบไม่มีนํ้าหนัก.