กลับ
คำว่า
เบ้อ
ความหมาย
ว. กว้างใหญ่และลึก {ใช้แก่แผล} เช่น ถูกฟันเป็นแผลเบ้อ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เบ้อเร่อ, เบ้อเร่อเท
- {ปาก} ว. ใหญ่โตกว่าปรกติ.
เบอร์
- {ปาก} น. หมายเลขลำดับ. {ตัดมาจาก number}.
เบอร์คีเลียม
- น. ธาตุลำดับที่ ๙๗ สัญลักษณ์ Bk เป็นธาตุกัมมันตรังสีที่นักวิทยาศาสตร์สร้างขึ้น ไม่มีปรากฏในธรรมชาติ. {อ. berkelium}.
เบอะ ๑
- ว. กว้างใหญ่และลึก เช่น แผลเบอะ, มาก เช่น ปากหนาเบอะ เหลือเบอะ. เบอะบะ ๑ ว. อ้วนใหญ่เทอะทะไม่ได้ส่วน เช่น รูปร่างเบอะบะ.
เบอะ ๒
- ว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าเบอะ. เบอะบะ ๒ ว. ซึมเซ่อ เช่น หน้าตาเบอะบะ.