ความหมาย

• 
  

  น. พรรณไม้ที่เป็นเถา, พรรณไม้เลื้อย. {ป.,ส. วลฺลิ, วลฺลี}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เถาวัลย์เขียว - ดู ย่านาง ๒.

• เถาวัลย์เปรียง - น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Derris scandens {Roxb.} Benth. ในวงศ์ Leguminosae เถาใช้ทำยาได้.

• เถาวัลย์เหล็ก - ดู รางแดง.

• เถาวัลย์กรด - ดู กรด ๓.

• เถาวัลย์ด้วน - ดู เถาหัวด้วน.