ความหมาย

• 
  

  น. สิ่งที่เป็นผงละเอียดของสิ่งที่เหลือจากไฟเผามอดแล้ว, ขี้เถ้า ก็ว่า. เถ้ารึง น. กองเถ้าที่ไม่มีถ่านไฟแต่ยังมีความร้อนระอุอยู่.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เถ้า ๒ - ว. แก่, มีอายุมาก, โดยมากใช้ เฒ่า. เถ้าแก่ น. ผู้ใหญ่ที่เป็นประธานในการสู่ขอและการหมั้น, เฒ่าแก่ก็ใช้: เรียกชายจีนที่เป็นผู้ใหญ่และมีฐานะดี, เรียกชายจีนที่เป็นเจ้าของกิจการ. {จ. เถ่าแก่}. เถ้าแก่เนี้ย น. เรียกหญิงจีนที่เป็นเจ้าของกิจการหรือเป็นภรรยาของเถ้าแก่.

• เถาเงาะ - ดู กะทกรก {๒}.

• เถาคัน - น. ชื่อไม้เถา ๒ ชนิดในวงศ์ Vitaceae ชนิด Cayratia trifolia {L.} Domin ใบเป็นใบประกอบมีใบย่อย ๓ ใบ ขอบใบหยัก มีมือเกาะออกตรงข้ามใบ, เครือพัดสาม ก็เรียก, พันธุ์ใบแดงเรียก เถาคันแดง, อีกชนิดหนึ่งคือ Cissus repens Lam. ใบเดี่ยว.

• เถาคันเหล็ก - น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Ventilago cristata Pierre ในวงศ์ Rhamnaceae ใบเดี่ยว ผลมีปีก.

• เถามวก - ดู เครือเขามวกขาว.