ความหมาย

• 
  

  น. มะเดื่อ เช่น ผลเดื่อเมื่อสุกไซร้ มีพรรณ ภายนอกแดงดูฉัน ชาดบ้าย {โลกนิติ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เดือก - ก. กระเดือก ๆ, ดิ้นกระเสือกไปด้วยความลำบาก.

• เดื่อง - {กลอน} ก. กระเดื่อง เช่น แผ่นดินดื่นเดื่องไหว {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}.

• เดือด - ก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น นํ้าเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ. เดือดดาล ก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือดก็ใช้.เดือดร้อน ก. เป็นทุกข์กังวลไม่เป็นสุข เช่น พอพ่อป่วยครอบครัวก็เลยเดือดร้อน, เป็นภาระ เช่น งานนี้ฉันเลยเดือดร้อนต้องทำแทนเขา.

• เดือน - น. ดวงจันทร์: ส่วนของปี โดยปรกติมี ๓๐ วัน. เดือนขาด น. เดือนทางจันทรคติที่มี ๒๙ วัน คือ เดือนคี่ วันสิ้นเดือนตรงกับวันแรม ๑๔ คํ่า, คู่กับ เดือนเต็ม. เดือนค้างฟ้า น. ดวงจันทร์ที่ยังมองเห็นได้ในท้องฟ้าเวลากลางวัน. เดือนคี่ {ปาก} น. เดือนที่มีลำดับเลขคี่ คือ เดือนอ้าย เดือน ๓ เดือน ๕ เดือน ๗ เดือน ๙ เดือน ๑๑, คู่กับเดือนคู่. เดือนคู่ {ปาก} น. เดือนที่มีลำดับเลขคู่ คือ เดือนยี่ เดือน ๔ เดือน ๖ เดือน ๘ เดือน ๑๐ เดือน ๑๒, คู่กับ เดือนคี่. เดือนจันทรคติ [-จันทฺระคะติ] น. เดือนที่กำหนดโดยถือเอาดวงจันทร์เดินรอบโลกเป็นเกณฑ์ โดยนับจากวันขึ้น ๑ ค่ำไปถึงวันเดือนดับถัดไป มีระยะเวลาประมาณ ๒๙ วัน ๑๒ ชั่วโมง ๔๔ นาที เรียกชื่อตามลำดับจากเดือนอ้าย เดือนยี่ เดือนสาม เรื่อยไปจนถึงเดือนสิบสอง. เดือนเต็ม ๑ น. เดือนทางจันทรคติที่มี ๓๐ วัน คือเดือนคู่ วันสิ้นเดือนตรงกับวันแรม ๑๕ คํ่า, คู่กับเดือนขาด, โบราณใช้ว่าเดือนถ้วน. {ปรัดเล}. เดือนเต็ม ๒ {โบ} น. พระจันทร์เต็มดวง. {ปาเลกัว}. เดือนถ้วน ดู เดือนเต็ม ๑. เดือนมืด น. เรียกคืนที่ไม่มีดวงจันทร์ส่องแสง ว่า คืนเดือนมืด. เดือนเย็น {โบ} น. หน้าหนาว เช่น ทงงเดือนเย็นเดือนร้อนก็มี {ม. คำ หลวง มหาพน}. เดือนร้อน {โบ} น. หน้าร้อน เช่น ทงงเดือนเย็นเดือนร้อนก็มี {ม. คำหลวง มหาพน}. เดือนสุริยคติ [-สุริยะคะติ] น. ช่วงเวลาประมาณ ๑ ใน ๑๒ ของปีสุริยคติ ได้แก่ เดือนมกราคม กุมภาพันธ์ มีนาคม เมษายน พฤษภาคม มิถุนายน กรกฎาคม สิงหาคม กันยายน ตุลาคม พฤศจิกายน ธันวาคม เดือนที่ลงท้ายด้วยอายนมี ๓๐ วัน เดือนที่ลงท้ายด้วยอาคมมี ๓๑ วัน และเดือนที่ลงท้ายด้วย อาพันธ์มี ๒๘ หรือ ๒๙ วัน. เดือนหงาย น. เรียกคืน ที่มีดวงจันทร์ส่องแสงสว่าง ว่า คืนเดือนหงาย.

• เดือย ๑ - น. อวัยวะของไก่ตัวผู้และนกบางชนิด มีรูปเรียวแหลม งอกขึ้นที่เหนือข้อตีนเบื้องหลัง: แกนที่ยื่นออกมาสำหรับเอาของอื่นสวม เช่น เดือยโม่ เดือยหัวเสา, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่ยื่นออกมามีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น. เดือยไก่ ๑ น. โรคริดสีดวงทวารชนิดหนึ่งที่งอกออกมาคล้ายเดือยไก่.