ก. รู้ เช่น ผู้ยิ่งญาติอยู่กลใด มากูจะไปให้ดลเดียงถนัด น่อยหนึ่งเทอญ {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ข. ฎึง}. เดียงสา ว. รู้ภาษา, รู้ความ, รู้ผิดรู้ชอบตามปรกติสามัญ, {มักใช้ในความปฏิเสธ}, เช่น เด็กยังไม่รู้เดียงสา.