ความหมาย

• 
  

  ก. คิดคาดเอาเองโดยไม่มีหลักหรือเหตุผล. เดาสวด ก. พูดเดาไปเรื่อย ๆ อย่างรู้บ้างไม่รู้บ้าง. เดาสุ่ม ก. เดาโดยคาดว่าจะถูกต้องบ้าง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เด้า - ก. กระเด้า, ทำก้นขึ้น ๆ ลง ๆ.

• เด่า, เด่า ๆ - ว. เร่า ๆ, {ใช้แก่กริยาดิ้น}, ด่าว ก็ว่า.

• เด้าดิน - น. {๑} ชื่อนกขนาดเล็กหลายชนิดในวงศ์ Motacillidae ปากแหลม ลำตัวสีนํ้าตาลลายดำ ขาเรียวค่อนข้างยาว กินแมลง ในประเทศไทยมี ๖ ชนิด เช่น เด้าดินสวน {Anthus hodgsoniI Richmond} เด้าดินทุ่ง [A. novaeseelandiae {Gmelin}] เด้าดินอกแดง [A. cervinus {Pallas}], กระเด้าดิน ก็เรียก. {๒} ชื่อนกขนาดเล็กชนิด Actitis hypoleucos {Linn.} ในวงศ์ Scolopacidae ด้านบนลำตัวสีน้ำตาลแกมเขียว ด้านล่างลำตัวสีขาว ปีกสีออกดำมีแถบสีขาวพาด เวลาเดินมักกระดกหางขึ้นลงตลอดเวลา กินแมลงและสัตว์น้ำ.

• เด้าลม - น. ชื่อนกขนาดเล็กหลายชนิด วงศ์ย่อย Motacillinae ในวงศ์ Motacillidae ตัวเรียวเล็ก หางค่อนข้างยาว มักกระดกหางขึ้น ๆ ลง ๆ พร้อมกับโคลงหัวไปมาเวลาเดิน กินแมลง เช่น เด้าลมหลังเทา{Motacilla cinerea Tunstall} เด้าลมเหลือง {M.flava Linn.} เด้าลมดง [Dendroanthus indicus {Gmelin}], กระเด้าลม ก็เรียก.

• เดาะ ๑ - ก. โยนสิ่งของขึ้นแล้วเอาไม้ มือ หรือเท้ารับทำให้สะท้อนขึ้น เช่น สาวน้อยผู้เดาะคลี {กามนิต}, เดาะลูกบอล: ร้าวจวนจะหัก เช่น ไม้คานเดาะ แขนเดาะ: เติมลงนิดหน่อยเพื่อให้คุณภาพเด่นขึ้น เช่น จืดไปเดาะเกลือลงไปหน่อย: {ปาก} โดยปริยายใช้เรียกผู้ที่กำลังจะดี แต่กลับมีข้อบกพร่องเสียกลางคัน ใช้เป็นคำแทนกริยาหมายความว่า ทำแปลกกว่าธรรมดาสามัญ เช่น ร้อนจะตายเดาะเสื้อสักหลาดเข้าให้. เดาะปาก ก. ทำให้เกิดเสียงดังด้วยการใช้ลิ้นดันเพดานปากเป็นต้น แล้วสลัดลงอย่างเร็วพร้อมอ้าปาก เพื่อแสดงความสบอารมณ์หรือสร้างความสนใจเป็นต้น, กระเดาะปาก ก็ว่า.