ความหมาย

• 
  

  [กันละชาน] ว. กลชาญ, เชี่ยวชาญ, เช่น แด่พระผู้กัลชาญพิเศษ {ม. คำหลวง ทศพร}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กัลบก - [กันละ-] {แบบ} น. ช่างตัดผม, ช่างโกนผม. {ส.:ป. กปฺปก}.

• กัลป-, กัลป์ - [กันละปะ-, กัน] น. กัป, อายุของโลกตั้งแต่เมื่อพระพรหมสร้างเสร็จจนถึงเวลาที่ไฟประลัยกัลป์มาล้างโลก ซึ่งได้แก่ช่วงเวลากลางวัน วันหนึ่งของพระพรหม คือ ๑,๐๐๐ มหายุค {เท่ากับ ๔,๓๒๐,๐๐๐,๐๐๐ ปีมนุษย์} เมื่อสิ้นกัลป์ พระอิศวรจะล้างโลกด้วยไฟประลัยกัลป์ โลกจะไร้สิ่งมีชีวิตและอยู่ในความมืดมนจนถึงรุ่งเช้าของวันใหม่ แล้วพระพรหมก็จะสร้างโลกเป็นการขึ้นต้นกัลป์ใหม่ โลกจะถูกสร้างและถูกทำลายเช่นนี้สลับกันตลอดอายุของพระพรหม ทั้งนี้ตามคติของพราหมณ์, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กัป เช่น ชั่วกัปชั่วกัลป์ นานนับกัปกัลป์พุทธันดร. {ส.: ป. กปฺป}. กัลปพฤกษ์ ๑ [กันละปะพฺรึก] น. ต้นไม้ที่เชื่อกันว่าให้ผลสำเร็จตามความปรารถนา: เรียกต้นไม้ที่ทำขึ้นเนื่องในการทิ้งทานในงานเมรุหลวง และมีลูกมะนาวบรรจุเงินตราห้อยอยู่ตามกิ่งต่าง ๆ ของต้นไม้นั้น ว่า ต้นกัลปพฤกษ์, เรียกลูกมะนาวที่บรรจุเหรียญเงินนั้น ว่า ลูกกัลปพฤกษ์: {โบ} ใช้ว่า กำมพฤกษ์ ก็มี เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้ {รามเกียรติ์ ร. ๒}. {ส.: ป. กปฺปรุกฺข}. กัลปาวสาน [กันละปาวะสาน] น. ที่สุดแห่งระยะเวลากัลป์หนึ่ง คือ ช่วงเวลา ๔,๓๒๐,๐๐๐,๐๐๐ ปีมนุษย์. {ส. กลฺป + อวสาน}.

• กัลปนา - [กันละปะนา] ก. เจาะจงให้. น. ที่ดินหรือสิ่งอื่นเช่นอาคารซึ่งเจ้าของอุทิศผลประโยชน์ให้แก่วัดหรือศาสนา: ส่วนบุญที่ผู้ทำอุทิศให้แก่ผู้ตาย. {ส.: ป.กปฺปนา}.

• กัลปพฤกษ์ ๑ - ดูใน กัลป์-, กัลป์.

• กัลปพฤกษ์ ๒ - [กันละปะพฺรึก] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia bakeriana Craib ในวงศ์ Leguminosae มีมากทางภาคอีสานและภาคเหนือ ดอกสีชมพูอ่อน ออกเป็นช่อในระหว่างทิ้งใบหรือผลิใบใหม่ ฝักมีขนนุ่ม.