ความหมาย

• 
  

  [กันไกฺร] น. ตะไกร. {เลือนมาจาก กรรไตร}. {ดู ตะไกร ๑}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำที่มีความหมายใกล้เคียง:

• ตะไกร ๑ - [-ไกฺร] น. เครื่องมือสำหรับตัดโดยใช้หนีบมี ๒ ขา, ลักษณนามว่า เล่ม, เขียนเป็น กรรไกร หรือ กรรไตร ก็มี.

คำถัดไป:

• กรรไตร - [กันไตฺร] น. ตะไกร. {ข. กนฺไตฺร: ส. กรฺตริ}. {ดู ตะไกร ๑}.

• กรรกง - [กัน-] {เลิก} น. ที่ล้อมวง เช่น จำเนียรกรรกงรอบนั้น {ม. คำหลวง นครกัณฑ์), ใช้เป็น กงกรร ก็มี เช่น แลสับสังกัดกงกรร {สมุทรโฆษ}.

• กรรกฎ - [กันกด] {แบบ} น. ปู เช่น จริวจราวจรัลชลจรมกรกรรกฎกูรม์ {สมุทรโฆษ}. {ส. กรฺกฏ: ป. กกฺกฏ}.

• กรรกศ - [กันกด] {แบบ} ว. หยาบช้า, เขียนเป็น กรรกษ ก็มี เช่น อันว่าพระญาติท่ววไท้ บมิหวังไหว้พระตถาคต ใจแลไปกรรกษ บารนีฯ {ม. คำหลวง ทศพร}. {ส. กรฺกศ}.

• กรรชิง - [กัน-] น. เครื่องประกอบยศของเจ้านาย ขุนนาง และราชพาหนะ มีรูปร่างคล้ายสัปทนขนาดเล็ก บุด้วยผ้าต่างสีต่างชนิดกันตามชั้นยศ ระบายรอบอย่างน้อย ๒ ช้ัน ยาวปรกลงมามากกว่าสัปทน สารับหนึ่งมี ๔ คัน ใช้ตั้งแต่งประจำมุมท้ัง ๔ ของผู้ครองยศ หรือถือเข้ากระบวนแห่ เช่น แห่พระยาแรกนา แห่ช้างสำคัญ, กระชิง กระฉิ่ง กะชิง กันฉิ่ง หรือ กันชิง ก็เรียก.