[เคฺลือบ] ก. ไล้ ทา หรือพอกผิวเดิมด้วยของเหลวบางชนิด แล้วทิ้งไว้ให้เย็นจนแข็งตัว เช่น เคลือบนํ้าตาลเคลือบยาพิษ, ทาผิวนอกด้วยนํ้ายาเคมีแล้วใช้ความร้อนอบให้นํ้ายาเกาะแน่น, เรียกสิ่งที่เคลือบโดยกรรมวิธีเช่นนั้น ว่าเครื่องเคลือบ: โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึง เช่นนั้น เช่น ปากเคลือบน้ำตาล. เคลือบคลุมว. ไม่แจ่ม, ไม่กระจ่าง, ไม่ชัด, เช่นข้อความเคลือบคลุม.เคลือบแคลง ว. สงสัย, แคลงใจ, ระแวง. เคลือบแฝงว. ไม่กระจ่างทำให้เป็นที่สงสัย. เคลือบฟัน น. ผิวนอกของฟันที่หุ้มเนื้อฟันอยู่.