[เคฺลีย] ว. เคียงเคล้า, เคียงเคล้ากัน. เคลียคลอ ก.เคล้าคู่กัน, เคียงเคล้ากัน, คลอเคลีย ก็ว่า. เคลียเคล้า ก. เคล้าเคลีย.