[เคฺรือ] น. เถาไม้, เรียกพรรณไม้ที่เป็นเถา ว่าเครือ เช่น มะกลํ่าเครือ มะแว้งเครือ ขมิ้นเครือ: เชื้อสาย,วงศ์วาน, เช่น เครือญาติ: เรียกงวงที่มีหวีกล้วยติดอยู่ ว่าเครือกล้วย: เรียกงาช้างที่ยาวมาก แต่วงรอบเล็ก ว่างาเครือ. เครือข่าย น. ระบบ เส้นทาง หรือการปฏิบัติงานที่ติดต่อประสานกันเป็นโยงใย เช่น เครือข่ายโทรคมนาคมเครือข่ายวิทยุชุมชน, กลุ่มบุคคลหรือองค์กรที่มีความเห็นใกล้เคียงกัน มีการติดต่อสนับสนุนซึ่งกันและกัน เช่น เครือข่ายนักวิจัย. เครือเขา น.เถาวัลย์. เครือดิน น. ไม้เถาตามที่กล่าวไว้ในไตรภูมิวินิจฉัยว่ามีสัณฐานประดุจดังผักบุ้งและแพงพวย. {ไตรภูมิวินิจฉัย}. เครือเถา น. ชื่อลายไทยชนิดหนึ่ง ประดิษฐ์เป็นเถาไม้เลื้อยสอดสลับ มีดอกใบและก้าน หรือใช้ตัวกระหนกแทน. เครือแย่ง น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.เครือวัลย์พันไม้ น. ชื่อท่ารำแบบหนึ่ง โดยมือทั้งสองอยู่ระดับอก มือข้างหนึ่งแบ มืออีกข้างหนึ่งตั้งวงอยู่เหนือมือที่แบ.