น. เครื่องประดับลักษณะเป็นวงคล้ายพวงมาลัยสำหรับสวมจุก, ราชาศัพท์ว่า พระเกี้ยว: เครื่องประดับที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เกี้ยวลอมพอก เกี้ยวชฎา: ผ้าคาดเอวสำหรับขุนนาง เรียกว่า ผ้าเกี้ยว เช่น เกี้ยวลาย คือผ้าคาดเอวที่มีลาย {บางทีเข้าใจกันว่าเป็นผ้านุ่งอย่างหนึ่ง}. ก. รัด, พันแน่น, ติดแน่น, เช่น เพราะประพฤติมันเกี้ยว เกี่ยงร้ายแกมดี {โลกนิติ}: พูดให้รักในเชิงชู้สาว, พูดแทะโลม, พูดเลียบเคียงเพื่อให้สมปรารถนา. เกี้ยวเกไล น. วิธีนุ่งผ้าชนิดหนึ่งสำหรับขี่ช้าง. เกี้ยวคอไก่ น. วิธีนุ่งผ้าเอาชายพกรัดอีกชายหนึ่งไว้แล้วเหน็บให้แน่น. เกี้ยวนวม น. เกี้ยวที่ใส่หัวและนวมที่สวมคอ. เกี้ยวพาน, เกี้ยวพาราสี ก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.