ความหมาย

• 
  

  [กะเสียน] น. ข้อความที่เขียนแทรกไว้เช่นในใบลาน, ข้อความที่เขียนไว้บนหัวกระดาษคำสั่ง หรือหนังสือราชการ เรียกว่า หัวเกษียน. ก. เขียน. ว. เล็กน้อย. {แผลงมาจาก เขียน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกษียร - [กะเสียน] {แบบ} น. นํ้านม. {ส. กฺษีร: ป. ขีร}. เกษียรสมุทร น. ทะเลนํ้านม, ที่ประทับของพระนารายณ์. {ส. กฺษีร + สมุทฺร}.

• เกส, เกสา, เกสี - น. เกศ, เกศา, เกศี. {ป.}.

• เกสร - [-สอน] น. ส่วนในของดอกไม้โดยมากเป็นเส้น ๆ เช่น เกสรบัว, เรณูหรือผงเหลืองที่มีอยู่ในดอกไม้ ติดอยู่กับก้านเกสรก็มี ติดกับเมล็ดเกาะอยู่กับดอกก็มี, ส่วนสืบพันธุ์ของดอกไม้: {แบบ} ขนสร้อยคอสิงโต เช่น เกสรสร้อยศอดังผ้ารัตกัมพล {ม. ร่ายยาว มหาพน}. {ป.: ส.เกสร, เกศร}. เกสรทั้งห้า น. เกสรดอกไม้ ๕ ชนิด มีเกสรดอกพิกุล เกสรดอกบุนนาค เกสรดอกสารภี เกสรดอกบัวหลวง เกสรดอกมะลิ.

• เกสรี - [เกสะรี,เกดสะรี] {แบบ} น. สิงโต, สิงห์, ราชสีห์ {ป.}.

• เก้อ - ว. แสดงสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น ทำหน้าเก้อ, รู้สึกผิดคาดผิดหวัง เช่น ไปเก้อ คอยเก้อ, ผิดแผกไปจากผู้อื่นเขาหรือแต่งตัวรอจะไปงานแล้วไม่ได้ไป เช่น แต่งตัวเก้อ: กระดาก, อาย, เช่น ทำแก้เก้อ: ขัดเขินหรือค้างอยู่เพราะไม่เข้ากัน ไม่รับกัน เช่น รำเก้อ เรือนหลังนี้ทำไม่ได้ส่วนดูเก้อ ข้อความที่เขียนไว้เก้อไม่รับกัน. เก้อเขิน ว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย.