กลับ
คำว่า
เกรียน ๑
ความหมาย
[เกฺรียน] ว. สั้นเกือบติดหนังหัว ผิวหนัง หรือพื้นที่ เช่น ผมเกรียน หมาขนเกรียน หญ้าเกรียน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
เกรียน ๒
- [เกฺรียน] ดู เลี่ยน ๑.
เกรียน ๓
- [เกฺรียน] น. แป้งซึ่งนวดด้วยนํ้าร้อนแล้วไม่น่ายเป็นเม็ดปนอยู่ เม็ดนั้นเรียกว่า เกรียน: เรียกปลายข้าวขนาดเล็ก ว่า ข้าวปลายเกรียน.
เกรียบ
- [เกฺรียบ] น. ตะกั่วที่ประสมโลหะบางอย่างเพื่อให้แข็ง เรียกว่า ตะกั่วเกรียบ: เรียกของกินทำด้วยข้าวเป็นแผ่น ๆ มีหลายอย่าง เช่น ข้าวเกรียบว่าว ข้าวเกรียบงา ข้าวเกรียบอ่อน.
เกรียบกรอบ
- [เกฺรียบกฺรอบ] {โบ} ว. มีเสียงดังอย่างเสียงเหยียบถูกของแห้งหรือกรอบ, กรอบเกรียบ ก็ว่า.
เกรียม
- [เกฺรียม] ว. เกือบไหม้, ลักษณะอาการของสิ่งบางอย่างที่ถูกความร้อนมีไฟเป็นต้นเผาจนเปลี่ยนสีเป็นสีนํ้าตาลเป็นต้น เช่น ทอดปลาจนเกรียม ถูกแดดเผาจนหน้าเกรียม, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เป็นทุกข์จนหน้าเกรียม.