ความหมาย

• 
  

  {ปาก} ก. วางท่า: ขับไล่. {จ. เก็ก ว่า ปฏิรูป, ถอดถอน, กำจัด, ขับไล่}. เก๊กหน้า {ปาก} ก. ตีหน้าขรึมหรือทำหน้าตายเป็นต้น.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• เกกมะเหรก - [-มะเหฺรก] ว. เกเร.

• เก๊กฮวย - น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในสกุล Chrysanthemum วงศ์ Compositae ได้แก่ ชนิด C. indicum L. ดอกเล็กสีเหลือง กลิ่นหอม, เบญจมาศสวน ก็เรียก, และชนิด C. morifolium Ramat. พันธุ์ดอกเล็ก สีขาว กลิ่นหอม, เบญจมาศหนู ก็เรียก, ทั้ง ๒ ชนิดใช้ดอกตากแห้งชงหรือต้มกับนํ้าตาล ใช้ดื่มแก้กระหาย.

• เก้กัง, เก้ ๆ กัง ๆ - ว. ขวาง ๆ รี ๆ, กีดเกะกะ, {ใช้แก่กริยายืนและเดิน}.

• เก็ง - ก. กะ, คาดหมายไว้อย่างมั่นใจ, เช่น เก็งหมัด เก็งข้อสอบ. เก็งกำไร ก. หวังหากำไรด้วยการเสี่ยง.

• เก่ง - ว. สามารถในทางใดทางหนึ่ง เช่น เก่งคำนวณ เรียนเก่ง, เป็นเช่นนั้นบ่อย ๆ, มักเป็นเช่นนั้น, เช่น เป็นหวัดเก่ง หลับเก่ง ลืมเก่ง. เก่งกาจ ก. กล้าหาญไม่กลัวอะไร.เก่งแต่ปาก ว. ดีแต่พูด ทำไม่ได้, ไม่เก่งจริง.