ก. โอบยกขึ้น, ยกขึ้นไว้กับตัว, เช่น อุ้มเด็ก: หอบไป, พาไป, เช่น เมฆอุ้มฝน. น. ชื่อวัยของเด็กก่อนวัยจูงเรียกว่า วัยอุ้ม. อุ้มชู ก. ประคับประคอง, เลี้ยงดูอย่างยกย่อง. อุ้มท้อง ก. มีลูกอยู่ในท้อง. อุ้มน้ำ ก. มีน้ำซึมซาบชุ่มอยู่ภายใน. อุ้มสม ก. อุ้มไปให้สมสู่กัน {ในวรรณคดีใช้แก่การที่เทวดาอุ้มพระเอกไปให้สมสู่กับนางเอกที่ตนเห็นว่าคู่ควรกัน}, {สำ} เปรียบเทียบคู่ผัวเมียที่เหมาะสมกันว่า ราวกับเทวดาอุ้มสม.