ความหมาย

• 
  

  [อุปะหฺราด, อุบปะหฺราด] {โบ} น. ผู้สำเร็จราชการต่างพระองค์ประจำภาคหนึ่ง ๆ ในอาณาจักร.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อุปริ - [อุปะริ, อุบปะริ] คำประกอบหน้าศัพท์ภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เบื้องบน ข้างบน. {ป., ส.}. อุปริจร [-จอน] ว. เคลื่อนไปในอากาศ. {ป., ส.}. อุปริพุทธิ ว. กอบด้วยปัญญาอันสูง. {ส.}. อุปริภาค น. ส่วนบน, ข้างบน. {ป., ส.}. อุปริภาพ น. ฐานะหรือความเป็นอยู่อย่างสูง. {ป., ส. อุปริภาว}. อุปริวัสน์ น. เครื่องแต่งกายตอนบน, เสื้อ. {ป. อุปริวสน}. อุปริสัจ น. ธรรมอันสูง. {ป. อุปริสจฺจ}.

• อุปริม- - [อุปะริมะ-, อุบปะริมะ-] ว. อยู่สูงสุด, เบื้องบนที่สุด. {ป.}. อุปริมปริยาย [-ปะริยาย] น. เนื้อความอันสูงสุด.

• อุปสมบท - [อุปะสมบด, อุบปะสมบด] ก. บวชเป็นภิกษุ. {ป. อุปสมฺปทา}. อุปสมบทกรรม [-บดทะกำ] น. การบวชเป็นภิกษุ.

• อุปสมบัน, อุปสัมบัน - [อุปะ-, อุบปะ-] น. ผู้อุปสมบทแล้ว, ภิกษุ, คู่กับ อนุปสัมบัน ได้แก่ผู้ที่ไม่ได้อุปสมบท คือ สามเณรและคฤหัสถ์. {ป. อุปสมฺปนฺน}.

• อุปสรรค - [อุปะสัก, อุบปะสัก] น. เครื่องขัดข้อง, ความขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง. {ส. อุปสรฺค: ป. อุปสคฺค}: คำสำหรับใช้เติมข้างหน้าคำนามหรือคำกริยาที่เป็นรูปคำบาลีหรือสันสกฤตให้มีความหมายแผกเพี้ยนไปจากเดิม หรือมีความหมายตรงข้ามกับความหมายเดิมเป็นต้น และถือเป็นคำเดียวกับคำนามหรือคำกริยานั้นเพราะตามปรกติจะไม่ใช้ตามลำพัง เช่น วัฒน์ = เจริญ อภิวัฒน์ = เจริญยิ่ง ปักษ์ = ฝ่าย ปฏิปักษ์ = ฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ศัตรู.