ความหมาย

• 
  

  [อุปะถำพก, อุบปะถำพก] น. ผู้ค้ำจุน, ผู้ค้ำชู, ผู้สนับสนุน, ผู้เลี้ยงดู. {ป. อุปตฺถมฺภก: ส. อุปสฺตมฺภก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อุปทม - [อุปะทม, อุบปะทม] น. กามโรค.

• อุปทูต - [อุปะทูด, อุบปะทูด] น. ผู้รักษาการในตำแหน่งหรือ รักษาการแทนหัวหน้าสถานเอกอัครราชทูตหรือหัวหน้า คณะผู้แทนทางการทูต: {โบ} ตำแหน่งรองจากราชทูต.

• อุปธิ - [อุปะทิ] น. กิเลส, ความพัวพัน, เหตุแห่งการเวียนเกิด: ขันธ์ ๕, ร่างกาย. {ป., ส.}.

• อุปนัย - [อุปะ-, อุบปะ-] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนย่อยไปหาส่วนรวม เช่น นาย ก. เกิดมาแล้วต้องตาย นาย ข. เกิดมาแล้วต้องตาย นาย ค. เกิดมาแล้วต้องตาย เพราะฉะนั้นมนุษย์ทุกคนเกิดมาแล้วต้องตาย, ตรงข้ามกับ นิรนัย. {อ. induction}.

• อุปนิกขิต, อุปนิกษิต - [อุปะนิกขิด, อุปะนิกสิด] ก. เก็บไว้, รักษาไว้. น. คนสอดแนม, จารชน. {ป. อุปนิกฺขิตฺต: ส. อุปนิกฺษิปฺต}.