[อุดเฉด, อุดเฉทะ-] ก. ขาดสิ้น, สูญ. {ป., ส.}. อุจเฉททิฐิ [อุดเฉทะ-] น. ความเห็นว่าตายแล้วสูญ {ไม่มีปฏิสนธิวิญญาณหรือการเกิดใหม่}. {ป. อุจฺเฉททิฏฺฐิ}.