กลับ
คำว่า
อัปปะ
ความหมาย
[อับ-] ว. เล็ก, น้อย. {ป.: ส. อลฺป}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อัปภาคย์
- [อับปะ-] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย: ไม่มีดี เช่น จะดูดินฟ้าพนาวัน สารพันอัปภาคย์หลากลาง {อิเหนา}, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์, อปภาคย์ ก็ว่า. {ส.}.
อัปมงคล
- [อับปะ-] ว. ปราศจากมงคล, ไม่เจริญ, เป็นลางร้าย, อปมงคล ก็ว่า. {ป., ส.}.
อัปยศ
- [อับปะ-] ว. ไร้ยศ, ปราศจากยศ: เสื่อมเสียชื่อเสียง, น่าอับอายขายหน้า: อปยศ ก็ว่า. {ส. อปยศสฺ}.
อัประไมย
- [อับปฺระไม] ว. นับไม่ได้, ไม่จำกัด, มากมาย, อประไมย ก็ว่า. {ส. อปฺรเมย: ป. อปฺปเมยฺย}.
อัประมาณ
- [อับปฺระ-] ว. กำหนดจำนวนไม่ได้, จำกัดไม่ได้: น่าอับอาย เช่น ย่อยยับอัประมาณ: อประมาณ ก็ว่า. {ส.: ป. อปฺปมาณ}.