กลับ
คำว่า
อัปการ
ความหมาย
[อับปะกาน] {กลอน} ว. ผิดรูป, พิการ, น่าเกลียด. {ป., ส. อปการ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อัปฏิฆะ
- [อับปะติคะ] ว. ไม่ระคายใจ, ไม่เคืองใจ, ไม่แค้นเคือง. {ป. อปฺปฏิฆ}.
อัปฏิภาค
- [อับปะติพาก] ว. ไม่มีเปรียบ, เทียบไม่ได้. {ป. อปฺปฏิภาค}.
อัปปะ
- [อับ-] ว. เล็ก, น้อย. {ป.: ส. อลฺป}.
อัปภาคย์
- [อับปะ-] ว. ปราศจากโชค, เคราะห์ร้าย, วาสนาน้อย: ไม่มีดี เช่น จะดูดินฟ้าพนาวัน สารพันอัปภาคย์หลากลาง {อิเหนา}, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ อาภัพ เป็น อาภัพอัปภาคย์, อปภาคย์ ก็ว่า. {ส.}.
อัปมงคล
- [อับปะ-] ว. ปราศจากมงคล, ไม่เจริญ, เป็นลางร้าย, อปมงคล ก็ว่า. {ป., ส.}.