ความหมาย

• 
  

  น. จำนวนนับอย่างสูง คือ ๑ มีศูนย์ตาม ๔๒ ตัว: กองทัพอินเดียโบราณที่มีกระบวนรบพร้อมมูลตามกำหนด: ใช้ว่า อักเษาหิณี ก็มี. {ป.: ส. อกฺเษาหิณี}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อักกะ - น. พระอาทิตย์: ต้นรัก. {ป.: ส. อรฺก}.

• อักขร-, อักขระ - [อักขะหฺระ-] น. ตัวหนังสือ. {ป.: ส. อกฺษร}. อักขรวิธี น. วิธีเขียนและอ่านหนังสือให้ถูกต้อง, ชื่อตำราไวยากรณ์ตอนที่ว่าด้วยตัวอักษร การอ่าน การเขียน และการใช้ตัวอักษร. {ป.}. อักขรวิบัติ น. การเขียนอ่านหรือออกเสียงไม่ถูกต้องตามอักขรวิธี. อักขรสมัย [อักขะหฺระสะไหฺม] น. วิชาหนังสือว่าด้วยการอ่านการเขียน. {ป.}. อักขรานุกรม น.หนังสือสำหรับค้นชื่อเรียงลำดับตามตัวอักษร. อักขรานุกรมภูมิศาสตร์ น. หนังสือสำหรับค้นชื่อทางภูมิศาสตร์เรียงลำดับตามตัวอักษร. {อ. gazetteer}.

• อักขรานุกรม - ดู อักขร-, อักขระ.

• อักขรานุกรมภูมิศาสตร - ดู อักขร-, อักขระ.

• อักขะ ๑ - [-ขะ] น. เพลา, เพลาเกวียนหรือรถ: เกวียน: กระดูกไหปลาร้า. {ป.: ส. อกฺษ}.