[อะสันยะ-] ว. ไม่รู้สึกตัว, สิ้นสติ. {ป. อสญฺญ}. อสัญกรรม น. ความตาย, ใช้แก่ผู้ตายที่มีบรรดาศักดิ์เป็นเจ้าพระยา หรือผู้ที่ดำรงตำแหน่งประธานองคมนตรี องคมนตรี นายกรัฐมนตรี ประธานสภา หรือผู้ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นปฐมจุลจอมเกล้า ว่า ถึงแก่อสัญกรรม.