กลับ
คำว่า
กรรเกด
ความหมาย
[กัน-] {กลอน} น. การะเกด เช่น จงกลกรรเกดแก้ว กรองมาลย์ {ทวาทศมาส}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กรรเจียก
- [กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก ใช้ประกอบกับพระมหามงกุฎ พระชฎา หรือรัดเกล้า เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว {อิเหนา}. {ข. ตฺรเจียก ว่า หู}. กรรเจียกจอน น. เครื่องประดับหู เช่น กรรเจียกจอนจำหลักลายซ้ายขวา {สังข์ทอง), เขียนเป็น กรรเจียกจร ก็มี.
กรรเชอ
- [กัน-] {โบ} น. กระเชอ.
กรรเช้า
- [กัน-] {โบ} น. กระเช้า.
กรรเชียง
- [กัน-] น. เครื่องพุ้ยน้ำให้เรือเคลื่อนไป รูปคล้ายแจวแต่ไม่มีหมวกแจว พาดกับหูกรรเชียงบนหลักที่อยู่ข้างแคมเรือข้างละอันคู่กัน ใช้เหนี่ยวด้ามให้พุ้ยน้า, ใช้ว่า กระเชียง ก็มี, ท่าว่ายน้ำโดยนอนหงาย แล้วใช้แขนทั้ง ๒ พุ้ยน้ำให้ตัวเลื่อนไป, ตีกรรเชียง ก็ว่า. ก. กิริยาที่นั่งหันหน้าไปทางท้ายเรือแล้วใช้มือเหนี่ยวกรรเชียงพุ้ยน้าให้เรือเคลื่อนไป, ตีกรรเชียง ก็ว่า. {ข. กฺรชีง ว่า กรรเชียง, หันกลับ, หวนกลับ}.
กรรเชียงปู
- [กัน-] น. เรียกขาคู่สุดท้ายของปูในวงศ์ Portunidae เช่น ปูม้า ปูทะเล ซึ่งปล้องปลายมีลักษณะแบนคล้ายใบพาย, กระเชียงปู ก็เรียก.