ความหมาย

• 
  

  [อะระ-] ว. ควร, สมควร. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อรหัง - [อะระ-, ออระ-] น. พระพุทธเจ้า: พระอรหันต์. {ป. อรหํ}.

• อรหัต, อรหัต- - [อะระหัด, ออระหัด, อะระหัดตะ-, ออระหัดตะ-] น. ความเป็นพระอรหันต์. {ป. อรหตฺต: ส. อรฺหตฺตฺว}. อรหัตผล น. ธรรมที่พระอรหันต์ได้บรรลุ. {ป. อรหตฺตผล: ส. อรฺหตฺตฺว + ผล}. {ดู ผล}. อรหัตมรรค น. ทางปฏิบัติที่ให้สำเร็จเป็นพระอรหันต์. {ส. อรฺหตฺตฺว + มารฺค: ป. อรหตฺตมคฺค}. {ดู มรรค}. อรหัตวิโมกข์ น. ความพ้นจากกิเลสเพราะสำเร็จอรหัต. {ป. อรหตฺตวิโมกฺข}.

• อรหันต-, อรหันต์ - [อะระหันตะ-, ออระหันตะ-, อะระหัน, ออระหัน] น. ชื่อพระอริยบุคคลชั้นสูงสุดใน ๔ ชั้น คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามี และพระอรหันต์ เรียกว่า พระอรหันต์. {ศัพท์นี้ใช้ อรหา หรือ อรหัง ก็มี แต่ถ้าใช้เป็นคำวิเศษณ์หรืออยู่หน้าสมาสต้องใช้ อรหันต}. {ป.: ส. อรฺหนฺต}. อรหันตฆาต น. การฆ่าพระอรหันต์, นับว่าเป็นบาปหนักที่สุดอย่าง ๑ ในอนันตริยกรรม ๕ อันได้แก่ ๑. ปิตุฆาต คือ ฆ่าบิดา ๒. มาตุฆาต คือ ฆ่ามารดา ๓. อรหันตฆาต คือ ฆ่าพระอรหันต์ ๔. โลหิตุปบาท คือ ทำให้พระกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด ๕. สังฆเภท คือ ทำให้สงฆ์แตกแยกกัน. {ป.}.

• อร่อย - [อะหฺร่อย] ว. มีรสดี {ใช้แก่ของกิน}: {ปาก} ดี, ถึงใจ, ดุเดือด, เช่น มวยคู่นี้ต่อยกันอร่อยมาก.

• อรัญ, อรัญ- - [อะรัน, อะรันยะ-] น. ป่า. {ป. อรญฺญ: ส. อรณฺย}. อรัญญิก น. ป่า, บริเวณป่า, โบราณเขียนเป็น อรญญิก หรือ อไรญิก ก็มี เช่น ในกลางอรญญิก, เมืองสุโขทัยนี้มีอไรญิก {จารึกสยาม}, {โบ} วัดอรัญญิก เช่น ไปสูดญัดกฐินเถิงอไรญิกพู้น {จารึกสยาม}. ว. ที่เกี่ยวกับป่า เช่น อรัญญิกาวาส. {ป. อารญฺญิก ว่า เกี่ยวกับป่า}. อรัญวาส น. การอยู่ในป่า. {ป. อรญฺญวาส}. อรัญวาสี น. ผู้อยู่ในป่า, ใช้สำหรับเรียกคณะสงฆ์ฝ่ายวิปัสสนาธุระ คู่กับ คามวาสี คณะสงฆ์ฝ่ายคันถธุระ. {ป. อรญฺญวาสี}.