กลับ
คำว่า
อภิสมัย
ความหมาย
[อะพิสะไหฺม] น. ความตรัสรู้, ความบรรลุ, การถึง, ใช้ในคำว่า ธรรมาภิสมัย. {ป., ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อภิสมาจาร
- [อะพิสะมาจาน] น. มารยาทอันดี, ความประพฤติอันดี. {ป., ส.}.
อภิสัมโพธิญาณ
- [อะพิสำโพทิยาน] น. ญาณคือความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า.
อภิสิต
- ก. รดแล้ว, ได้รับการอภิเษกแล้ว. {ป. อภิสิตฺต: ส. อภิสิกฺต}.
อภิสิทธิ์
- น. สิทธินอกเหนือขอบเขต, สิทธิเหนือกฎหรือระเบียบที่วางไว้, สิทธิที่ได้รับนอกเหนือไปจากกฎหรือระเบียบที่วางไว้. {ป., ส.}.
อภูตะ
- [อะพูตะ] ว. ไม่มี, ไม่เกิดขึ้น, ไม่ปรากฏ. {ป., ส.}.