ความหมาย

• 
  

  น. ต้นหลุมพอ เช่น โพกพายโพกะลำพอ {ประชุมเชิญขวัญ}. {ดู หลุมพอ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะลิง - น. ชื่อนกปากขอชนิด Psittacula finschii {Hume} ในวงศ์ Psittacidae ตัวขนาดไล่เลี่ยกับนกแขกเต้าที่พบในประเทศไทย ปากสีแดง โดยปลายขากรรไกรบนสีแดงปลายเหลือง ขากรรไกรล่างสีเหลือง หัวสีเทา ตัวสีเขียว หางยาว กินผลไม้และเมล็ดพืช, กะแล ก็เรียก.

• กะลิงปลิง - น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. {พจน. ๒๔๙๓}.

• กะลิ้มกะเหลี่ย - ว. แสดงอาการให้รู้ว่าอยากได้.

• กะลิอ่อง - {ถิ่น–พายัพ} น. กล้วยนํ้าว้า. {ดู นํ้าว้า}.

• กะลุมพี - น. ชื่อปาล์มชนิด Eleiodoxa conferta {Griff.} Burret. ในวงศ์ Palmae ขึ้นเป็นกอในป่าพรุและที่ชื้นแฉะทางภาคใต้ ผลเป็นช่อใหญ่และแน่น ปลายผลตัด ผิวเหลืองเกลี้ยงเป็นมัน ไม่มีหนาม เยื่อหุ้มเมล็ดขาว รสเปรี้ยว ๆ ฝาด ๆ กินได้ ยางในลำต้นเหนียวใช้ติดกระดาษแทนกาวได้, ลุมพี ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก หลุมพี. {ม. ว่า กะลุมปี}.