ความหมาย

• 
  

  [กัน-] ใช้เป็นพยางค์หน้า {ซึ่งโบราณเขียนเป็น กนน หรือ กัน ก็มี} แทน กระ เช่น กรรชิง-กันชิง-กระชิง, กรรเช้า-กรนนเช้า-กระเช้า, กรรเชอ-กนนเชอ- กระเชอ, กรรโชก-กันโชก-กระโชก, กรรพุ่ม-กระพุ่ม, กรรลึง-กระลึง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กรรเกด - [กัน-] {กลอน} น. การะเกด เช่น จงกลกรรเกดแก้ว กรองมาลย์ {ทวาทศมาส}.

• กรรเจียก - [กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก ใช้ประกอบกับพระมหามงกุฎ พระชฎา หรือรัดเกล้า เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว {อิเหนา}. {ข. ตฺรเจียก ว่า หู}. กรรเจียกจอน น. เครื่องประดับหู เช่น กรรเจียกจอนจำหลักลายซ้ายขวา {สังข์ทอง), เขียนเป็น กรรเจียกจร ก็มี.

• กรรเชอ - [กัน-] {โบ} น. กระเชอ.

• กรรเช้า - [กัน-] {โบ} น. กระเช้า.

• กรรเชียง - [กัน-] น. เครื่องพุ้ยน้ำให้เรือเคลื่อนไป รูปคล้ายแจวแต่ไม่มีหมวกแจว พาดกับหูกรรเชียงบนหลักที่อยู่ข้างแคมเรือข้างละอันคู่กัน ใช้เหนี่ยวด้ามให้พุ้ยน้า, ใช้ว่า กระเชียง ก็มี, ท่าว่ายน้ำโดยนอนหงาย แล้วใช้แขนทั้ง ๒ พุ้ยน้ำให้ตัวเลื่อนไป, ตีกรรเชียง ก็ว่า. ก. กิริยาที่นั่งหันหน้าไปทางท้ายเรือแล้วใช้มือเหนี่ยวกรรเชียงพุ้ยน้าให้เรือเคลื่อนไป, ตีกรรเชียง ก็ว่า. {ข. กฺรชีง ว่า กรรเชียง, หันกลับ, หวนกลับ}.