ความหมาย

• 
  

  ดู ลัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะลันทา - ดู คนทา.

• กะลา ๑ - น. ส่วนแข็งที่หุ้มเนื้อมะพร้าว ถ้าผ่าซีก ซีกที่มีตา เรียกว่า กะลาตัวผู้ ซีกที่ตัน เรียกว่า กะลาตัวเมีย: เรียกชามเนื้อกระเบื้อง รูปร่างคล้ายกะลา ด้านนอกสีน้ำตาลแก่ ด้านในสีขาว เขียนลายสีคราม มีขนาดต่าง ๆ กัน ว่า ชามกะลา: เรียกผมที่ตัดเป็นรูปกะลาครอบ ว่า ผมทรงกะลาครอบ: เรียกหมวกที่มีรูปคล้ายกะลาครอบ ว่า หมวกกะลา หรือ หมวกกะลาครอบ. {สำ} ว. มีค่าน้อย เช่น เก่ากะลา. กะลาซอ น. กะลามะพร้าวที่มีปุ่มนูนเป็นรูปสามเส้า ใช้สำหรับทำซอสามสาย, เรียกลักษณะของหัวกะโหลกศีรษะที่เป็นรูปอย่างนั้น. กะลาหัว {ปาก} กะโหลกศีรษะ เช่น ไม่เจียมกะลาหัว คุ้มกะลาหัว.

• กะลา ๒ - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Etlingera elatior {Jack} R. M. Sm. ในวงศ์ Zingiberaceae ต้นคล้ายข่า สูง ๓-๔ เมตร ช่อดอกคล้ายบัวตูมแต่กลีบแข็ง สีชมพูหรือแดง มีดอกเล็ก ๆ แน่นเป็นกระจุกอยู่ภายใน ก้านช่อดอกผุดขึ้นจากดินและยาวได้ถึง ๑ เมตร หน่อและดอกอ่อนใช้เป็นอาหาร, กาหลา หรือ ดาหลา ก็เรียก, ปักษ์ใต้บางจังหวัดเรียก ปุดกะลา.

• กะลาสี - น. ลูกเรือ. ว. อย่างเครื่องแต่งกายกะลาสีสมัยโบราณหรือพลทหารเรือปัจจุบัน เช่น หมวกกะลาสี เงื่อนกะลาสี คอปกเสื้อกะลาสี. {ม. กะลาสิ จากคำอิหร่าน ขะลาสิ}.

• กะลำพร - {กลอน}. น. กระลัมพร, โทษใหญ่, ความฉิบหาย, เขียนเป็น กระลำพร ก็มี. {ดู กลัมพร}.