ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Cinnamomum วงศ์ Lauraceae ใช้ทำยาและปรุงนํ้าหอม เช่น อบเชยญวนหรือฝนแสนห่า [C. bejolghota {Buch.-Ham.} Sweet], อบเชยจีน {C. aromaticum Nees}, อบเชยเทศ {C. verum J. Presl}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อบาย, อบาย- - [อะบาย, อะบายยะ-] น. ที่ที่ปราศจากความเจริญ: ความฉิบหาย. {ป.}. อบายภูมิ [อะบายยะพูม] น. ภูมิที่เกิดอันปราศจากความเจริญ มี ๔ คือ นรก เปรตวิสัย อสุรกายภูมิ และกำเนิดดิรัจฉาน. {ป.,ส. อปาย}. อบายมุข [อะบายยะมุก] น. ทางแห่งความฉิบหาย, เหตุแห่งความฉิบหาย, มี ๒ หมวด คือ อบายมุข ๔ ได้แก่ ๑. เป็นนักเลงหญิง ๒. เป็นนักเลงสุรา ๓. เป็นนักเลงเล่นการพนัน ๔. คบคนชั่วเป็นมิตร กับ อบายมุข ๖ ได้แก่ ๑. ดื่มนํ้าเมา ๒. เที่ยวกลางคืน ๓. เที่ยวดูการเล่น ๔. เล่นการพนัน ๕. คบคนชั่วเป็นมิตร ๖. เกียจคร้านทำการงาน. {ป.}.

• อป- - [อะปะ-] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต มีความหมายว่า ไม่, ปราศจาก, เช่น อปมงคล = ไม่เป็นมงคล, ปราศจากมงคล. {ป., ส.}.

• อปโลกน์ ๑, อุปโลกน์ - [อะปะโหฺลก, อุปะโหฺลก, อุบปะโหฺลก] ก. ยกกันขึ้นไป เช่น อุปโลกน์ให้เป็นหัวหน้า. {ป. อปโลกน}.

• อปโลกน์ ๒ - [อะปะโหฺลก] ว. ที่บอกเล่า เช่น คำอปโลกน์. {ป. อปโลกน}.

• อปการ - [อะปะกาน] น. ความผิด, โทษ: การทำร้าย, การดูถูก. {ส.}.