กลับ
คำว่า
อธิกรณ์
ความหมาย
น. เหตุ, โทษ, คดี, เรื่องราว. {ป., ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
อธิการ
- [อะทิกาน] น. อำนาจ, การปกครอง, ความบังคับบัญชา: ตำแหน่ง, หน้าที่, กิจการ, ภาระ: สิทธิ, ความชอบธรรม: เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น ว่า พระอธิการ, เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบล ซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น ว่า เจ้าอธิการ: ตำแหน่งสูงสุดของผู้บริหารในวิทยาลัย. {ป., ส.}. อธิการบดี [อะทิกานบอดี] น. ตำแหน่งสูงสุดของผู้บริหารในมหาวิทยาลัย.
อธิคม
- น. การบรรลุ, ความสำเร็จ, การได้. {ป., ส.}.
อธิฏฐาน
- [อะทิดถาน] ก. ตั้งใจมุ่งผลอย่างใดอย่างหนึ่ง,ตั้งจิตปรารถนา, ตั้งจิตขอร้องต่อสิ่งที่ตนถือว่าศักดิ์สิทธิ์เพื่อผลอย่างใดอย่างหนึ่ง, อธิษฐาน ก็ว่า. {ป.: ส. อธิษฺฐาน}.
อธิบดี
- [อะทิบอดี, อะทิบบอดี] น. ผู้เป็นใหญ่, ผู้ปกครอง, หัวหน้า, เช่น อธิบดีสงฆ์ อธิบดีผู้พิพากษา: ตำแหน่งหัวหน้ากรมในราชการ. ว. มีความเจริญสวัสดิมงคลทางโหราศาสตร์นิยมให้ประกอบการมงคลต่าง ๆ ในวันยาม ฤกษ์ ราศี และดิถีที่เป็นอธิบดี ทั้งนี้ตลอดปีนั้น ๆ, ตรงข้ามกับ โลกาวินาศ. {ป., ส. อธิปติ}.
อธิบาย
- [อะทิบาย] ก. ไขความ, ขยายความ, ชี้แจง. {ป. อธิปฺปาย}.