ความหมาย

• 
  

  [อะดิไส] ว. เลิศ, ประเสริฐ. {ส.: ป. อติสย}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อดีต, อดีต- - [อะดีด, อะดีดตะ-] ว. ล่วงแล้ว. น. เวลาที่ล่วงแล้ว. {ป., ส. อตีต}. อดีตกาล, อดีตสมัย [อะดีดตะกาน, -ตะสะไหฺม] น. เวลาที่ล่วงแล้ว. อดีตชาติ, อดีตภพ [อะดีดตะชาด, -ตะพบ] น. ชาติก่อน, ภพก่อน.

• อดุล, อดุลย-, อดุลย์ - [อะดุน, อะดุนละยะ-, อะดุน] ว. ชั่งไม่ได้, ไม่มีอะไรเปรียบ, ไม่มีอะไรเท่า. {ป., ส. อตุล, อตุลฺย}.

• อติ - [อะติ] คำนำหน้าคำที่มาจากบาลีและสันสกฤตให้มีใจความว่า พิเศษ, ยิ่ง, มาก, เลิศล้น: ผ่าน, ล่วง, พ้นเลยไป,เขียนเป็น อดิ ก็มี. {ป., ส.}.

• อติเทพ - น. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.

• อติเรก, อติเรก- - [อะติเหฺรก, -เหฺรกกะ-] ว. อดิเรก. {ป., ส.}. อติเรกจีวร น. จีวรของภิกษุที่เขาถวายเพิ่มเข้ามานอกจากผ้าที่อธิษฐานเป็นไตรจีวร. {ป., ส.}. อติเรกลาภ น. อดิเรกลาภ, ลาภพิเศษ. {ป., ส.}.