ความหมาย

• 
  

  น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน, คำนำหน้าสมณศักดิ์พระสงฆ์อนัมนิกายชั้นปลัดขวาปลัดซ้ายและพระคณานุกรม เช่น องสรภาณมธุรส องสุตบทบวร. {ญ.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• องก์ - น. ตอนหนึ่ง ๆ ในบทละคร แต่ละตอนอาจมีเพียงฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้. {ป., ส. องฺก}.

• องค-, องค์ - [องคะ-] น. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ, {ราชา} ตัว {ใช้แก่หม่อมเจ้า} เช่น รู้สึกองค์ แต่งองค์: ส่วนย่อยที่เป็นองค์ประกอบ เช่น มรรคมีองค์ ๘: ในราชาศัพท์ใช้เป็นลักษณนามเรียกอวัยวะ สิ่งของ หรือคำพูด เป็นต้น ของกษัตริย์หรือเจ้านาย เช่น พระทนต์ ๑ องค์ {ฟัน ๑ ซี่} พระสุพรรณภาชน์ ๑ องค์ พระศรี ๑ องค์ {หมาก ๑ คำ}พระที่นั่ง ๑ องค์ พระบรมราโชวาท ๒ องค์: ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่เคารพบูชาบางอย่างในทางศาสนา เช่น พระพุทธรูป ๑ องค์ พระเจดีย์ ๒ องค์, {ปาก} ลักษณนามใช้เรียกภิกษุสามเณร เช่น ภิกษุ ๑ องค์. {ป., ส. องฺค}. องค์กฐิน น. ผ้ากฐิน, ผ้าผืนที่ถวายสงฆ์เพื่อกรานกฐิน. องค์กร น. บุคคล คณะบุคคล หรือสถาบันซึ่งเป็นส่วนประกอบของหน่วยงานใหญ่ที่ทำหน้าที่สัมพันธ์กันหรือขึ้นต่อกัน เช่น คณะรัฐมนตรีเป็นองค์กรบริหารของรัฐ สภาผู้แทนราษฎรเป็นองค์กรของรัฐสภา, ในบางกรณี องค์กร หมายความรวมถึงองค์การด้วย. {อ. organ}.องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น {กฎ} น. องค์กรของราชการบริหารส่วนท้องถิ่นที่จัดตั้งขึ้นในรูปแบบต่าง ๆ. {ดู ราชการบริหารส่วนท้องถิ่น ประกอบ} องค์การ น. ศูนย์รวมกลุ่มบุคคลหรือกิจการที่ประกอบกันขึ้นเป็นหน่วยงานเดียวกัน เพื่อดำเนินกิจการตามวัตถุประสงค์ที่กำหนดไว้ในกฎหมายหรือในตราสารจัดตั้งซึ่งอาจเป็นหน่วยงานของรัฐ เช่น องค์การของรัฐบาล หน่วยงานเอกชน เช่น บริษัทจำกัด สมาคม หรือหน่วยงานระหว่างประเทศ เช่นองค์การสหประชาชาติ. {อ. organization}. องค์การบริหารส่วนจังหวัด {กฎ} น. องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบหนึ่งที่มีพื้นที่ครอบคลุมทั้งจังหวัด โดยทับซ้อนกับพื้นที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบอื่น มีอำนาจหน้าที่ในการประสานและร่วมมือในการปฏิบัติหน้าที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอื่น รวมตลอดทั้งส่งเสริมและสนับสนุนการให้บริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นอื่นที่อยู่ในเขตพื้นที่ของตน. {ดู ราชการบริหารส่วนท้องถิ่น ประกอบ} องค์การบริหารส่วนตำบล {กฎ} น. องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นรูปแบบหนึ่งที่มีพื้นที่ครอบคลุมตำบล มีอำนาจหน้าที่ในการให้บริการสาธารณะพื้นฐาน. {ดู ราชการบริหารส่วนท้องถิ่น ประกอบ} องค์การมหาชน {กฎ} น. องค์การที่จัดตั้งขึ้นเพื่อจัดทำบริการสาธารณะตามแผนงานหรือนโยบายด้านใดด้านหนึ่งโดยเฉพาะของรัฐบาล. องค์การสหประชาชาติ ดู สหประชาชาติ. องค์ความรู้ น. ความรู้ซึ่งได้มาจากการวิเคราะห์และสังเคราะห์ แล้วนำมาบูรณาการเข้าเป็นความรู้ในระดับที่สูงขึ้น. {อ. body of knowledge}. องคชาต[องคะ-] น. อวัยวะสืบพันธุ์ของชาย. {ป., ส. องฺคชาตว่า อวัยวะสืบพันธุ์ของชายหญิง}. องค์ประกอบ น. สิ่งต่าง ๆ ที่ใช้ประกอบเป็นสิ่งใหญ่, ส่วนของสิ่งต่าง ๆ ที่เป็นเครื่องประกอบทำให้เกิดเป็นรูปขึ้นใหม่โดยเฉพาะ, ส่วนประกอบ ก็เรียก. องค์ประชุม น. จำนวนสมาชิกหรือกรรมการที่มาประชุมตามข้อบังคับการประชุมที่กำหนดไว้ เช่น กรรมการต้องมาประชุมอย่างน้อยครึ่งหนึ่งจึงจะถือว่าเป็นองค์ประชุม. องครักษ์ [องคะ-] น. ผู้ทำหน้าที่ให้ความคุ้มครองป้องกัน เช่น องครักษ์นักการเมือง. องควิการ [องคะวิกาน] น. ความชำรุดแห่งอวัยวะต่าง ๆ มีตาบอด แขนหัก เป็นต้น. {ป.}. องควิเกษป [องคะวิกะเสบ] น. ท่าทาง, อาการเคลื่อนไหว. {ส. องฺควิเกฺษป: ป. องฺค + วิกฺเขป}. องควิทยา [องคะ-] น. ความรู้เรื่องลักษณะดีชั่วปรากฏตามร่างกาย. {ส.: ป. องฺควิชฺชา}. องคาพยพ [องคาบพะยบ, องคาพะยบ] น. ส่วนน้อยและใหญ่แห่งร่างกาย, อวัยวะน้อยใหญ่. {ป. องฺค + อวยว}.

• องคมนตรี - [องคะ-] น. ตำแหน่งที่มีหน้าที่ถวายความเห็นต่อพระมหากษัตริย์ในพระราชกรณียกิจทั้งปวงที่พระมหากษัตริย์ทรงปรึกษา และมีหน้าที่อื่นตามที่บัญญัติในรัฐธรรมนูญ.

• องคมรรษ - [องคะมัด] น. โรคขัดในข้อ. {ส. องฺคมรฺษ}.

• องคาพยพ - ดู องค-, องค์.