ความหมาย

• 
  

  น. บ่วงหวายสำหรับดักสัตว์อย่างเนื้อและกวาง. {ประพาสมลายู), กระหริ่ง ก็ว่า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กะริงกะเรียด - {กลอน} ก. ดัดจริต เช่น เป็นหญิงเจ้าแม่อา อย่าทำกะริงกะเรียด ตัวเจ้ายังน้อยสักเท่าเขียดเจ้ามาวอนแม่จะมีผัว {มโนห์รา}.

• กะรุงกะรัง - ว. อาการที่ห้อยหรือแขวนสิ่งต่าง ๆ อย่างไม่เป็นระเบียบ.

• กะรุ่งกะริ่ง - ว. อาการที่ขาดออกเป็นริ้ว ๆ หรือเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยติดห้อยอยู่.

• กะรุน - น. แร่ชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยธาตุอะลูมิเนียมกับออกซิเจน แต่มักมีสิ่งอื่นผสมอยู่ทำให้มีสีต่าง ๆ เช่น ถ้าเป็นสีแดง เรียกว่า ทับทิม, ถ้าเป็นสีนํ้าเงิน เรียกว่า พลอยสีนํ้าเงิน, ถ้าเป็นสีเขียว เรียกว่า เขียวส่องหรือเขียวมรกต. {อ. corundum}.

• กะลวย - น. เรียกขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเส้นอื่น ว่า หางกะลวย.