ความหมาย

• 
  

  [อะเสขะ-] น. อเสกขะ. อเสขบุคคล, อเสกขบุคคล [อะเสขะ-, อะเสกขะ-] น. ผู้ที่ไม่ต้องศึกษาอีก หมายถึง พระอรหันต์.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• อเหตุกทิฐิ - [อะเหตุกะทิดถิ] น. ความเห็นว่าบาปบุญในโลกไม่มีเหตุไม่มีปัจจัย เป็นความเห็นของเดียรถีย์พวกหนึ่ง. {ป. อเหตุกทิฏฺฐิ}.

• อโฆษะ - ว. ไม่ก้อง, เสียงสระหรือพยัญชนะซึ่งขณะที่เปล่งออกมาเส้นเสียงไม่สั่น ในภาษาไทยได้แก่เสียง อ เมื่อเป็นพยัญชนะต้น เสียง บ ด เมื่อเป็นพยัญชนะสะกด และเสียง ก ค จ ช ซ ต ท ป พ ฟ ฮ เสียงสระในภาษาไทยไม่เป็นอโฆษะ, {ไว} เรียกพยัญชนะในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงไม่ก้อง ว่า พยัญชนะอโฆษะ ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ ๑, ๒ ของวรรค และ ศ ษ ส. {ส.: ป. อโฆส}.

• อโณทัย - [อะโนไท] น. พระอาทิตย์เพิ่งขึ้น. {กร่อนมาจาก อรุโณทัย}. {ป. อรุโณทย}.

• อโนชา - น. ต้นอังกาบ. {ป.}.

• อโนดาต - น. ชื่อสระ ๑ ในสระทั้ง ๗ ในป่าหิมพานต์ ได้แก่ ๑. สระอโนดาต ๒. สระกัณณมุณฑะ ๓. สระรถการะ ๔. สระฉัททันตะ ๕. สระกุณาละ ๖. สระมัณฑากินี ๗. สระสีหัปปปาตะ. {ป. อโนตตฺต}.