[หิรันยะ-, หิรัน] น. ทองคำ, เงิน. {ส.}. หิรัณยการ [หิรันยะกาน] น. ช่างทอง. {ส.}. หิรัณยเกศ [หิรันยะเกด] ว. มีผมสีทอง. {ส.}. หิรัณยรัศมี [หิรันยะรัดสะหฺมี] ว. มีสีผ่องดั่งเงินอย่างสีช้างเผือก. {ส.}.