ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งใช้ทำยา. {พจน. ๒๔๙๓}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หางกิ่ว - น. {๑} ชื่อหนึ่งของปลาทะเลหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Carangidae อยู่ในกลุ่มปลาหางแข็ง สีกุนหรือม่ง ลักษณะสำคัญคือ ลำตัวเพรียว แบนข้างเล็กน้อย หน้าครีบก้นมีหนามแข็ง ๒ อันพับได้ คอดหางแคบมาก เกล็ดบนเส้นข้างตัวที่คอดหางใหญ่เป็นเหลี่ยมแข็ง อยู่รวมกันเป็นฝูง เช่น ชนิด Atule mate {Cuvier} ซึ่งมีขนาดยาวได้ถึง ๒๕ เซนติเมตร ส่วนชนิดที่ใหญ่และยาวกว่าชนิดแรกมากคือ Caranx sexfasciatus Quoy & Gaimard ขนาดยาวได้ถึง ๗๘ เซนติเมตร สำหรับชนิดหลังนี้ สีขน ก็เรียก. {๒} ดู ม้า ๓.

• หางจระเข้ - น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Aloe vera {L.} Burm.f. ในวงศ์ Asphodelaceae ใบเป็นทางยาวอวบนํ้า ขอบใบจัก ปลายใบแหลมคล้ายหางจระเข้ มียางและเมือกจากวุ้นใช้ทำยาได้.

• หางช้าง - น. {๑} ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Iris domestica {L.} Goldblatt et Mabb. ในวงศ์ Iridaceae ใบเป็นแผ่นคล้ายพัดด้ามจิ้วหรือขนปลายหางช้าง, ว่านหางช้าง ก็เรียก, อีสานและพายัพเรียก ว่านมีดยับ. {๒} ข้าวฟ่างหางช้าง. {ดู ข้าวฟ่าง ที่ ข้าว}.

• หางนกกะลิง - น. ชื่อพรรณไม้ ๓ ชนิดในสกุล Capparis วงศ์ Capparaceae คือ ไม้เถาชนิด C. sepiaria L. มีหนามโค้งลง, หนามวัวซัง ก็เรียก, C. pyrifolia Lam. มีหนามเหยียดตรง, หนามหางนกกะลิง ก็เรียก, และไม้พุ่มชนิด C. radula Gagnep. มีหนามโค้ง, หนามดำ ก็เรียก.

• หางนกยูง ๑ - น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Caesalpinia pulcherrima {L.} Sw. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นและกิ่งมีหนาม ดอกสีแดง เหลืองหรือชมพู, หางนกยูงไทย ก็เรียก. หางนกยูงไทย ดู หางนกยูง ๑. หางนกยูงฝรั่ง น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิดDelonixregia {Bojer ex Hook.} Raf. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นและกิ่งไม่มีหนาม ดอกสีแดงหรือแสด ออกดอกปีละครั้ง ขณะออกดอกผลัดใบ.