ความหมาย

• 
  

  [หัดถะ] ว. ร่าเริง, ยินดี, สบายใจ. {ป.: ส. หฤษฺฏ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หัฏฐะ ๒, หัสตะ - [หัดถะ, หัดสะตะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๑๓ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปฝ่ามือหรือเหนียงสัตว์, ดาวศอกคู้ หรือ ดาวศีรษะช้าง ก็เรียก.

• หัด ๑ - น. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงและปวดศีรษะ ออกผื่นแดงตามตัว. {อ. measles, morbilli, rubeola}.หัดเยอรมัน น. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้ ต่อมนํ้าเหลืองที่คอโต ออกผื่นแดงทั่วตัวคล้ายโรคหัด แต่อาการไม่รุนแรงเท่า มีผลรุนแรงต่อทารกในครรภ์ระยะ ๓ เดือนแรก, เหือด ก็เรียก. {อ. Germanmeasles, rubella}.

• หัด ๒ - ก. ฝึก, ฝึกฝน, ทำให้ชำนาญ.

• หัต - ก. ทำลาย. {ป., ส. หต}.

• หัตถ-, หัตถ์ - [หัดถะ-, หัด] น. มือ: ศอกหนึ่ง: งวงช้าง. {ป.: ส. หสฺต}. หัตถกรรม น. งานช่างที่ทำด้วยมือโดยถือประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก. {ป. หตฺถ + ส. กรฺมนฺ: ป. หตฺถกมฺม}. หัตถการ, หัตถกิจ น. การทำด้วยฝีมือ, การช่าง. หัตถบาส น. ระยะระหว่างพระสงฆ์ที่นั่งทำสังฆกรรมหรือระหว่างพระภิกษุ สามเณร กับคฤหัสถ์ผู้ถวายของ ห่างกันไม่เกินศอกหนึ่ง. {ป.หตฺถปาส}. หัตถพันธ์, หัตถาภรณ์, หัตถาลังการ น. สร้อยมือ. หัตถศาสตร์ น. วิชาเกี่ยวกับการทำนายจากเส้นลายมือ. หัตถศิลป์ น. ศิลปะในการผลิตสิ่งต่าง ๆ ด้วยมือ โดยถือความงามเป็นหลัก. {ป.}. หัตถศึกษา น. การศึกษาที่เน้นในเรื่องการประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ ด้วยมือ.