ความหมาย

• 
  

  {ถิ่น–จันทบุรี} น. ต้นขี้อ้าย. [ดู ขี้อ้าย {๑}].

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• หอมป้อม - ดู ชี ๒.

• หอย - น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง ไฟลัม Mollusca มีเปลือกหุ้มตัว ส่วนใหญ่แบ่งออกได้เป็น ๒ จำพวกตามลักษณะเปลือก คือ จำพวกกาบเดี่ยว เช่น หอยขม {Filopaludina doliaris Gould} และจำพวกกาบคู่ เช่น หอยนางรม[Saccostrea forskali {Gmelin}] ที่มีเป็นส่วนน้อยเป็นพวกที่มีเปลือกแตกต่างออกไป เช่น หอยงาช้าง ชนิด Dentalium longitrorsum Reeve หอยงวงช้าง ชนิด Nautilus pompilius {Linn.}.

• ห้อย - ก. แขวนติดอยู่ เช่น ห้อยอุบะ, ปล่อยหรือหย่อนให้แขวนติดอยู่ เช่น นั่งห้อยเท้า. ห้อยท้าย ก. ต่อท้าย. ห้อยโหน ก. อาการที่เกาะราวหรือห่วงเป็นต้น แล้วโยนตัวไปมา.

• หอยเม่น - น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังที่ไม่ใช่หอยชั้น Echinoidea ไฟลัม Echinodermata รูปทรงกลมคล้ายผลส้ม มีหนามแข็งสั้นหรือยาวทั่วตัว อาศัยตามแนวปะการัง มีหลายชนิดหลายสกุล เช่น ชนิด Diadema setosum {Leska}, เม่นทะเล ก็เรียก.

• หอยแปดเกล็ด - ดู ลิ่นทะเล.