ก. แวดล้อม ในคำว่า แห่ห้อม: {โบ} ระวังรักษา เช่น คนผู้ดังนี้ คือว่าพระราชภักดีจักช่อยห้อมบ้านห้อมเมือง {จารึกหลักที่ ๓๘ ประชุมพงศ. ภาค ๓}. ห้อมล้อม ก. โอบล้อม, แวดล้อม, เช่น ฝูงชนห้อมล้อมดาราภาพยนตร์ชื่อดัง.